Alfa Romeo eert haar vrouwelijke coureurs

Tatiana werd in ’93 geboren in Bogotá. Op haar 17 jaar zette ze haar eerste stappen in de autosport. Ze won namelijk de nationaal kampioenschap Easy Kart Pre-Junior-serie. In 2008 (3 jaar later) kon ze zichzelf de eerste vrouw noemen die de JICA-klasse van de Stars of Karting Championship East Division in de Verenigde Staten won. In 2017 werd Calderon een ontwikkelingscoureur voor het Sauber Formula One-team. Een jaar later promoveerde Sauber haar van F1-ontwikkelingsrijder tot F1-testrijder voor Alfa Romeo Racing.

Het was 1992 toen Tamara aan het Italiaanse toerismekampioenschap in een Alfa Romeo 33 1.7 Quadrifoglio Verde deelnam. Niet alleen de 33 QV was onvergetelijk, ook deze volledig gele Alfa Romeo 155 werd legendarisch waarmee ze in 1994 in het Italiaanse Superturismo-kampioenschap reed.

In de jaren vijftig was Maria Grazia Lombardi (beter bekend als “Lella”) de tweede Italiaanse vrouw die een F1 race reed. Tussen 1982 en 1984 nam ze deel aan het Europees tourwagenkampioenschap met de Alfa Romeo GTV6 2.5, Samen met Anna Cambiaghi haalde ze meerdere titels binnen. Ze is tot op heden de enige vrouwelijke Italiaanse coureur die punten heeft behaald in een Formule 1-race.

De Giulia Sprint GTA werd in de jaren zestig onoverwinnelijk en Alfa Romeo maakte geschiedenis in de autosport. Minder bekend zijn echter de gebeurtenissen van de (supercharged) Alfa Romeo GTA-SA. Tien exemplaren werden geprepareerd en waren uitgerust met twee hydraulisch aangedreven ‘centrifugaalcompressoren’ die het vermogen opvoerden tot 220 pk. Dat resulteerde in een topsnelheid van 240 km/u. Het bereikte topprestaties, maar had de GTA-SA “een onvoorspelbare krachtstoot die plotseling zonder kennisgeving optrad. Daardoor was de SA moeilijk te beheersen in bochten of bij het manoeuvreren. ” De jonge Belgische coureur Christine Beckers die in 1968 in Houyet won en het jaar daarop voortreffelijke resultaten behaalde, kon dit slecht gehumeurde voertuig beter besturen dan wie dan ook. Beckers was echter niet de enige coureur die zich in de GTA onderscheidde. De supersnelle Nederlandse coureur Liane Engeman, die later door Alfa Romeo als model werd gekozen, excelleerde zichzelf in de Alfa Romeo 1300 Junior van het Toine Hezemans-team.

Het was 1966 toen de in Rome geboren Susanna Reganelli het 100 cc Kart Wereldkampioenschap won. Ze versloeg Leif Engstrom en de grote Ronnie Peterson. Raganelli verbond haar naam voor altijd aan Alfa Romeo toen ze haar carrière achter het stuur van een Alfa Romeo GTA beëindigde. Ook was ze in 1967 de eerste Italiaanse koper van de legendarische Alfa Romeo 33 Stradale, waarvan er slechts 12 exemplaren gemaakt zijn.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw behaalde een andere coureur uitstekende resultaten achter het stuur van verschillende Alfa Romeo’s; de in Turijn geboren Ada Pace. Gedurende haar 10-jarige carrière won Pace maar liefst 11 nationale snelheidsraces, 6 in Turismo en 5 in de Sport-klasse. Voor races schreef ze zich bijna altijd in onder haar pseudoniem ‘Sayonara’. Ze behaalde haar meest prestigieuze successen in de Alfa Romeo Giulietta Sprint Veloce en de Alfa Romeo Giulietta SZ, waarin ze ook de Trieste-Opicina race won in 1958.

In de jaren dertig van de 20ste eeuw profileerde Alfa Romeo zich als een van de hoofdrolspelers in de autosport. Dit was deels te danken aan buitengewone voertuigen, maar ook aan coureurs die onderdeel werden van de legende. Sommer won de 24 uur van Le Mans in 1932 achter het stuur van een Alfa Romeo 8C 2300. Maar de Alfa Romeo 6C 1750 SS, bestuurd door de opvallende Odette Siko, eindigde als vierde overall en won de 2.0-liter categorie. De jonge, uit Parijs afkomstige Siko werd al snel een van de sterren op het circuit en toonde haar elegantie zowel in de paddock als in de races. Vaak werd ze vergezeld door een andere vrouwelijke Franse coureur wiens pad ook meerdere keren het pad van Alfa Romeo kruiste: Hellé Nice.

Model, acrobaat en danseres Mariette Hélène Delangle, was beter bekend als Hellé Nice. Nice stond bekend om haar extraverte persoonlijkheid en was goed bevriend met de Rothschilds en de Bugatti’s. Ze reed in Europa en Amerika en werd een van de eerste coureurs die de logo’s van haar sponsors op de carrosserie van een eenzitter raceauto liet zien. Ze nam in 1933 deel aan de Italiaanse Grand Prix van Monza in haar eigen 8C 2300 Monza. In 1936 won ze de Ladies Cup in Monte Carlo en nam ze deel aan de Grand Prix van São Paulo in Brazilië. Daar werd ze het slachtoffer van een vreselijk ongeval. Op wonderbaarlijke wijze ontwaakte ze uit haar driedaagse coma.

De jaren van Scuderia Ferrari zijn een cruciaal hoofdstuk in de geschiedenis van Alfa Romeo. Coureur van het “steigerende paard” was onder meer de in Como geboren Anna Maria Peduzzi. Na haar debuut aan boord van haar eigen Alfa Romeo 6C 1500 Super Sport, die ze zelf van Ferrari had gekocht, reed Peduzzi bijna altijd alleen en slechts af en toe met haar man, coureur Franco Comotti. In 1934 won ze de 1500 Klasse op de Mille Miglia en reed ze in de naoorlogse periode in de Alfa Romeo 1900 Sprint en de Alfa Romeo Giulietta.

De voorloper van vrouwelijke Alfa Romeo-coureurs, Barones Maria Antonietta d’Avanzo, maakte haar debuut in het interbellum. Als pionier van de Italiaanse motorsport, vliegtuigpiloot en journalist, won d’Avanzo de derde plaats in de Alfa Romeo G1 in Brescia in 1921. Ze was een geduchte tegenstander voor de beste coureurs van die tijd, waaronder een jonge Enzo Ferrari. Barones d’Avanzo reisde de hele wereld en reed tot de jaren veertig in verschillende voertuigen en races.